Praktycznie wszystkie aparaty kompaktowe mają wbudowaną lampę błyskową. Są to lampy małej mocy i mogą oświetlać obiekty do odległości 2, 4 metrów. Dla każdego aparatu podany jest zasięg lampy, co pozwala zorientować się, kiedy nie ma sensu jej używać. Chodzi o to, że robiąc w ciemności zdjęcie z lampą błyskową jakiegoś oddalonego obiektu, naświetlimy prawidłowo przedmioty będące w zasięgu błysku a ten daleki będzie ciemny.
Droższe aparaty mają uchwyt, zwany czasem gorąca stopką, do zamocowania w nim dodatkowej, silnej lampy błyskowej. W takim przypadku lampa wbudowana do aparatu zostaje wyłączona i mamy do dyspozycji zasięg tej dodatkowej lampy.
Tryby pracy lampy błyskowej
Nawet tanie aparaty pozwalają na ustawienie kilku trybów pracy lampy błyskowej. W menu aparatu znajdziemy takie pozycje jak: auto, redukcja czerwonych oczu, wypełnienie. Pojęcia te będą objaśnione w części poradnika poświęconej technice fotografowania. Możemy też lampę wyłączyć, dla uzyskania specjalnych efektów w zdjęciach nocnych.
Synchronizacja błysku
Czas trwania błysku lampy to kilka milionowych części sekundy. Człowiekowi wydaje się, że trwa on znacznie dłużej ale to jest tylko efekt działania zmysłu wzroku. Aby wykorzystać błysk do zrobienia zdjęcia, musi on nastąpić w tym czasie, kiedy migawka jest otwarta. Nazywa się to synchronizacją błysku. Łatwo bowiem o taką sytuację, że błysk nastąpi na chwilę przed otwarciem albo już po zamknięciu migawki. W trybie automatycznego pomiaru światła synchronizację zapewnia procesor aparatu sterujący wszystkimi jego elementami. Fotografując z wyłączoną automatyką ale z użyciem lampy błyskowej, musimy wiedzieć dla jakich czasów otwarcia migawki błysk jest synchronizowany z jej otwarciem. Czasy te, lub jeden czas, podane są w instrukcji aparatu.