Jest to urządzenie, które zamontowane w aparacie przed matrycą (filmem) światłoczułą, zasłania ją przed światłem wpadającym przez obiektyw. W momencie robienia zdjęcia migawka odsłania matrycę na określony czas i wówczas obraz rzucany przez obiektyw jest rejestrowany przez elementy światłoczułe.
Migawka wyznacza czas naświetlania elementu światłoczułego, inaczej - czas ekspozycji. Zarówno aparaty analogowe jak i cyfrowe muszą mieć migawkę. W obydwu typach aparatów pełni ona tę samą rolę, jednak szczegóły rozwiązań technicznych mogą być zupełnie różne.
Czasy otwarcia migawki
Typowe dla amatorskich aparatów cyfrowych czasy otwarcia migawki to od dziesięciotysięcznych części sekundy do kilkunastu sekund. Np. wymieniany już aparat Canon S2 IS ma ten czas ustawiany od 1/3200 s do 15 s. W tańszych aparatach czas otwarcia migawki jest ustawiany automatycznie i fotograf ma bardzo ograniczony wpływ na jego wybór - jedynie poprzez ustawienie trybu zdjęć. Np. wybranie trybu "zdjęcia sportowe" będzie ustawiać możliwie najkrótszy, dla danego oświetlenia, czas otwarcia. Natomiast wybranie trybu "krajobraz" - czas możliwie najdłuższy a za to zmniejszy otwór przesłony. Te zależności będą szczegółowo omówione w paragrafach poświęconych fotografowaniu.
Migawki mechaniczne i elektroniczne
W aparatach analogowych wszystkich typów, od najtańszych do najdroższych, migawka jest urządzeniem mechanicznym zasłaniającym film jak kurtyna i odsuwającym się na czas robienia zdjęcia. W aparatach cyfrowych dla amatorów, czyli w cenie do około 3000,00 zł, migawka jest zupełnie innego typu. Jest to układ elementów elektronicznych, który na określony czas "uaktywnia" elementy światłoczułe matrycy. Taka migawka nie wydaje dźwięku tak charakterystycznego dla aparatów analogowych. Możemy jednak w menu aparatu cyfrowego włączyć opcję "dźwięk migawki" i wówczas aparat, w momencie robienia zdjęcia, "naśladuje" dźwięk mechanicznej migawki.
Opóźnienie otwierania migawki
Funkcja migawki jest identyczna w aparatach analogowych i cyfrowych. Jest jednak bardzo istotna różnica podczas robienia zdjęcia. W aparacie analogowym zdjęcie jest wykonane w momencie naciśnięcia przycisku migawki. W aparacie cyfrowym, głównie ze względu na inną zasadę działania migawki, jest wyraźne opóźnienie między naciśnięciem "spustu" w aparacie a momentem zadziałania migawki, czyli momentem zarejestrowania obrazu na matrycy. Fotografując obiekty szybko poruszające się, ze zdziwieniem stwierdzamy, że nie mamy w kadrze samochodu, który był przecież widoczny w momencie naciskania przycisku aparatu. W tanich aparatach cyfrowych to opóźnienie jest rzędu 0,2 do 0,3 s i jest bardzo denerwujące, szczególnie jeżeli nie pamiętamy o jego występowaniu. W droższych aparatach jest rzędu 0,1 s ale i takie opóźnienie może nam zepsuć zdjęcie, tzn. możemy nie sfotografować tego, co zamierzaliśmy.
Tryb B pracy migawki
W drogich aparatach cyfrowych migawka ma jeszcze tryb pracy oznaczany B (od angielskiego bulb - coś w kształcie gruszki). To oznaczenie wywodzi się z czasów, gdy fotograf trzymał w ręce gumową gruszkę, podłączoną wężykiem do przycisku migawki aparatu i otwierał migawkę na czas zaciśnięcia w dłoni owej gruszki. Czas otwarcia ustalał licząc głośno raz, dwa, trzy. Tryb B polega on na tym, że pierwsze naciśnięcia przycisku migawki otwiera ją a następne, po dowolnym czasie, (minuty, godziny) zamyka. Typowym wykorzystaniem tego trybu jest fotografowanie błyskawic. Jeżeli w czasie burzy jesteśmy za miastem, gdzie nie ma żadnego oświetlenia "psującego" nam zdjęcia, to:
a) naciskamy raz przycisk migawki - migawka otwarta,
b) czekamy do momentu najbliższej błyskawicy,
c) po której naciskając ponownie przycisk zamykamy migawkę.
To praktycznie jedyny pewny sposób sfotografowania błyskawicy, która trwa bardzo krótko i pojawia się zupełnie przypadkowo.